 |
РОДНЫЯ ВОБРАЗЫ
|
|
Вобразы мілыя роднага краю,
Смутак і радасьць мая!..
Якуб Колас
|
|
|
|
|
|
|
Ну, вось і ноч. I ціха, як ніколі. Ды пошум дня у думках не аціх. Пакутны гуд – непадуладны волі, Забыцца на яго – напружвае мой слых Мацьней, мацьней... Дарма прасіць: «Даволі!» О, галасы людзей, і злых і дарагіх! Наканавана мне бясконца слухаць іх – I не уратаваць сябе ад гэткай долі! ...А пойдзе ноч на дзень – і ранак сінявокі Угледзецца ў вакно – няма маіх турбот. Зьдзіўлюся толькі, што над хатай невысока Бязгучна праляціць аглухлы самалёт.
|
|
|
|
Падабаецца
Не падабаецца
|
|
2009–2020. Беларусь, Менск.
|
|
|